Menu
Blog

La vie en rose: dromers in la douce France

Fun

27.04.2017 Andy Van Schil

La douce France. Du vin, du pain et du Boursin. Deze magische woorden – en het zalige zonnetje dat in ons land de laatste dagen wel zijn best doet, maar toch nog niet helemaal kan overtuigen – lokken jaarlijks een heleboel Belgen richting buurland Frankrijk om hun geluk te gaan beproeven. Als uitbaters van een charmante chambre d’hôtes-met-zwembad, bijvoorbeeld. Het één-programma La vie en rose volgt negen “goden in Frankrijk” op de voet.

Struyf gaat het debat niet uit de weg

Annemie Struyf, die de gelukszoekers interviewt, gaat het debat nooit uit de weg. Neem nu Via Annemie, waarin ze onder meer slachtoffers van vrouwenbesnijdenis ging opzoeken en zo een heel debat op gang trok. Het onderwerp van La vie en rose is natuurlijk een pak luchtiger, maar toch laat la Struyf zien dat de grote trek naar het buitenland niet  voor iedereen goed uitdraait en de beslissing om alles achter te laten ook stress met zich meebrengt.

Niet allemaal rosegeur en maneschijn

Neem nu Steve en Nancy. Het koppel zette maar een keer voet op Franse bodem – en dan nog in ®Disneyland Parijs – voordat ze hun B&B openden in Corrèze, op zoek naar rust en tijd voor elkaar. Ze spreken bovendien geen woord Frans (getuige daarvan hakkelige begroetingen als “Vous avez notre première clientèle!”). Struyf vraagt hen op de man af aan of ze oprecht geloven in hun slaagkansen. Ze krijgt een volmondig “ja” als antwoord, maar het avontuurlijke koppel ontdekt al snel dat kleine vergetelheden grote gevolgen krijgen als je op 1.000 kilometer van huis zit. Zo kunnen ze de verhuiswagen niet betalen omdat Steve het “kaske” van de verkeerde bank bij heeft. Paniek – totdat Nancy beseft dat ze nog cash geld in een kluis hebben liggen.

“Wij zien hier niet veel volk”

Ook bij Mariëlle loopt niet alles van een leien dakje. Ze wou met haar vriend Yves in Frankrijk opnieuw beginnen (“vooral voor het weer: ik ben echt een zomermens”) en kocht een huis in Lot-et-Garonne. Maar na bijna twee jaar heeft de Franse droom een donker kantje gekregen: Mariëlle zocht rust in Frankrijk, maar ziet nu haast geen levende ziel en vindt de omgeving té rustig, want de straat is zo goed als onbewoond. “We hadden beter een appartement aan de kust gehad,” geeft ze toe. Met tranen in de ogen bekent ze dat ze spijt heeft dat ze de stap gezet hebben, want op de koop toe kreeg Mariëlle vlak na de verhuis borstkanker en werd ze arbeidsongeschikt. “Het loopt niet altijd zoals je het droomt.”

Ook Annemie Struyf wou er even tussenuit

Voor La vie en rose ruilde Annemie Struyf een jaar lang haar Brusselse werkplek in voor reportages onder de zuiderse zon. Net zoals de avonturiers die ze volgt, wou de journaliste even ontsnappen aan haar overvolle agenda, files en stress. Ze wilde wel werken – hard werken zelfs – maar anders: klein en flexibel, met een mobiele redactie, die draaide op het ritme van de natuur. Maar definitief verhuizen is nog iets anders, beseft ze …

Tags

Found this useful? Share with

Andy Van Schil